Uczniowie szóstej klasy golińskiej szkoły podstawowej udowodnili, że pisać może każdy. A czy maja do tego talent - to już pozostawiamy ocenie naszych czytelników.      Damian Rodziak                                                                                                                                               

Szedłem do szkoły długą ulicą
ptaki śpiewały
deszcz ciągle kropił
nadchodzi jesień

Wśród złotych liści
zwiędniętej trawy
spostrzegłem wiewiórkę
i czarnego kota

Chętnie zostałbym
ze zwierzętami
lecz za rogiem
czeka szkoła

Dorota Przybylska

„Nie wiem”

Nie wiem co pisać
Nie wiem co robić
Nie wiem jak żyć
Nie wiem już nic
Nie wiem kim jestem
kim mogę zostać
Nie wiem co zrobić,
żeby życie miało sens
Nie wiem no nie wiem
mówię już kolejny raz,
że nie wiem jak złożony
jest świat

Dorota Przybylska

„Jesień”

Chodzi po polu w zielonej sukni
na głowie ma wianek z liści
Oczy niebieskie,a skórę jasną
To ona liście z drzew zrywa i
rozsypuje. Wiatrem dmucha, a
gdy płacze deszcz nam na głowy
kapie. Lubię ją ja i inni też ,bo
piękna jest nasza jesień

Zuzanna Kubiak

„Lato”
Lato piękną porą co roku jest
Wówczas ciepło robi się
Słońce jasno świeci
I z tego każdy się cieszy
Gdy słońce grzeje nas
To dorosły i dziecko humor ma

Mikołaj Borkowski

„Harcerz”

Jestem harcerz taki tam
bywam tu bywam tak,
a czasem wędruję sam.

Zawsze myślę o swoich przygodach,
kiedy jest ładna pogoda.

Śpię na pryczach tu i tam
jest wygodnie mówię wam.

Łukasz Wolsztyniak

Czwarty września 2017-go roku, teraz to ważna data-
skończyła się wolność uczniów i długie spanie do rana.
Mniej teraz czasu dla siebie i obowiązki już się zaczęły.
Pół dnia spędzamy w szkole i pół w domu, a jeszcze
lekcje odrobić trzeba. Musimy brać się ostro do pracy,
by złapać dobrych ocen bez liku i jak najwięcej wiedzy
przyswoić. Cóż nam zostało? Miłe wspomnienia z
beztroskich wakacji. Z uśmiechem idźmy przed siebie,
aby za 10 miesięcy znów nastał dla uczniów czas-
WAKACJE