Historia kolęd jest bardzo ciekawa. Mało kto wie, że prawidłowo pieśń nazywana dzisiaj kolędą, nie jest wymysłem chrześcijan.

Termin kolęda wywodzi się z czasów Republiki Rzymskiej z obchodów świąt Calendae styczniowych, związanych z objęciem przez konsula jego urzędu. Zwyczaj ten istniał od 153 r.p.n.e. Potem przejęło je chrześcijaństwo, które łącząc go ze Świętami Bożego Narodzenia, uczyniło  je nieodłączną tradycją w polskich domach. W pierwszym znaczeniu była więc ona noworoczną pieśnią powitalną i pochwalną,  by uczcić gospodarza, zawierającą w sobie życzenia pomyślności w nowym roku. Jej teraźniejszy, religijny charakter o narodzinach Jezusa wykształcił się w czasach późniejszych. Według tradycji chrześcijańskiej  autorem pierwszej kolędy miał być konstruktor pierwszej szopki bożonarodzeniowej - św. Franciszek z Asyżu. W Niemczech na rozwój kolęd pozytywnie wpłynęło wystąpienie Marcina Lutra, bo był on autorem wielu z nich. W Polsce najstarsza zachowana kolęda to "Zdrów bądź, Królu Anielski" z 1424 roku. W XVII wieku za sprawą Piotra Skargi postała kolęda "W żłobie leży", a w wieku XVIII "Bóg się rodzi".Najpopularniejszą kolędą na świecie jest "Cicha noc", powstała w 1818 roku w Austrii.
Pastorałka jest to ludowa pieśń religijna utrzymana w nastroju Bożego Narodzenia. O jej historii wiadomo właściwie tyle, że jest to zwyczaj przejęty z religii pogańskiej. Byłą ona wykonywana podczas pogańskich świąt związanych z zimowym przesileniem letnim. W Polsce szczególnie rozpowszechniła się w XVII wieku.