Zapraszamy na kolejną odsłonę prezentacji tekstów w ramach konkursu "Nasuwane słowami" o golińskich hafciarkach. Dziś dla odmiany będzie wiesz autorstwa Marty Borowskiej.

„Tak  snuje się życie…”

Gdy wieczór późny, późna godzina

Dziewczę w sieni siada

Powiadać zaczyna…

Do drzwi ktoś puka,

Wchodzi jedna i druga,

Siadają w kole-

W dłoń biorą tamborek

A nić?

Jak pajęczyna…

Haft z rąk wypływa

Jak modlitwa

Pacierze plecie…

Plecie

Przed siebie dziewczyna…

Że zamążpójście tak blisko,

Że w polu roboty nie mało,

Że żyć by się chciało!

Nie marzą o świecie,

Nie myślą o świcie,

Tkają tylko dłoń w dłoń-

Znakomicie.

Snują i snują

Jak snuje się życie

Gdy babka zapyta-

Co snujesz kochana?

Odpowiem snuję

Historię dla Was!

Dla tych co patrzeć chcą,

i piękna się uczyć,

Tak usiąść pod gruszą,

i oczy nacieszyć!

I patrzy na nas

Helenka- Jaśnie Pani

Sama też siada

Do pracy z nami.

Na ołtarz Matki,

Na zaślubiny,

Dla młodej dziewczyny

Powstaje piękny haft z Goliny.

Tak myślę sobie,

Niech ta tradycja

Nie zginie

I niechaj Kwitnie

U mnie

W Golinie !

Niech dalej Tkają dłoń w dłoń

Znakomicie.

Ciągle snują i snują

Tak jak snuje się życie…

P.S.

Serce , jak wiesz  to życie

Szanuj i wspieraj swą małą ojczyznę!

Pamiętaj, co dałeś dzisiaj

Jutro przypomni historia!

Marta Borowska